Niewątpliwie najciekawszym zabytkiem Giżycka o wyjątkowej wartości historycznej i wysokich walorach turystycznych jest Twierdza Boyen.
Obiekt stanowi cenny przykład pruskiej szkoły fortyfikacyjnej z połowy XIX w. i jest jednym z najlepiej zachowanych zabytków architektury obronnej XIX wieku w Polsce. Kamień węgielny pod budowę położono 4 września 1844 r.
Doceniając zasługi ówczesnego pruskiego ministra wojny gen Hermana von Boyena, który zabiegał o budowę fortyfikacji, 24 grudnia 1846 r. nadano twierdzy nazwę „Feste Boyen”. Twierdza zajmuje powierzchnię prawie 100 ha. Ma kształt nieregularnej sześcioramiennej gwiazdy z dziedzińcem w środku. Kształt ten wyznacza wysoki na ok. 5 m kamienno-ceglany mur o długości 2,3 km, tzw. mur Carnota, sucha fosa oraz wewnętrzny i zewnętrzny wał ziemny. Każde ramię gwiazdy to bastion. Jest ich sześć. Trzy z nich nazwane są imionami gen von Boyena –Leopold, Ludwik i Herman, pozostałe zaś dewizami jego herbu – Schwert (miecz), Recht (prawo) i Licht (światło).
Wejścia strzegą dwuelementowe bramy o neogotyckich detalach. Główna brama – Giżycka jest najbardziej okazała. Drogi wodnej, od strony jeziora Niegocin, strzegła brama Wodna, nieczynna od chwili uruchomienia linii kolejowej kiedy kanał zasypano. Wewnątrz był arsenał, budynki ćwiczeń, stajnie, kuźnia, warsztaty, dwa spichlerze oraz stacja na około 700 gołębi pocztowych. Rok 1855 uznano oficjalnie za datę zakończenia budowy. Twierdza Boyen nigdy nie była zdobyta. Dzisiaj twierdza pełni funkcję letniego centrum rozrywki, gdzie w malowniczej scenerii amfiteatru, organizowane są liczne koncerty i festiwale mające już swoją renomę jak np. gromadzący od lat wierną publiczność
Festiwal Piosenki Żeglarskiej i Morskiej „Szanty w Giżycku”. W twierdzy działa też schronisko młodzieżowe, muzeum, klub starych motocykli i płetwonurków. Twierdzę najlepiej zwiedzać z przewodnikiem.